مثنوی مینوی نگاهی دیگرگون به فرهنگ آبا و اجدادی ما ایرانیان است. تا آنجا که خواننده آن می تواند اطمینان داشته باشد که خواندن آن وی را ایرانی تر، پارسی تر و پارساتر خواهد کرد؛ آری:
آتشی آورده ام از طور نیست راه این وادی به یاران دور نیست
از سیاووش است ما را یادگار آتشی افلاک سیر و خاکسار