ظهور استبداد مدرن در ایران

بین سال های ۱۳۳۲ - ۱۳۲۹ محمد مصدق نخست وزیر ایران بود. او که تحصیل کرده رشته حقوق از سوئیس بود، با روی آوردن به سیاست، به سلطنت مشروطه ای باور پیدا کرده بود که در آن شاه باید سلطنت کند و نه حکومت. مصدق در ۲۸ ماه آخر دولت خود، به تدریج اختیارات محمدرضا شاه پهلوی را به عنوان پادشاه مشروطه با گرفتن اختیارات و امتیازات ویژه از میان برد. رویدادهای ۲۵ تا ۳۰ تیر ۱۳۳۱ نشان داد که مردم در خیابان در بحبوحه بن بست بین شاه که به دنبال تحمیل امتیاز عرفی مرسوم خود برای وتو کردن وزارت جنگ مصدق بود و مصدق که سلطه سنتی او را به چالش می کشید، جانب مصدق را گرفتند...