سقوط
همیشه از کوتاهترین فاصلهها اتفاق میافتد!
جایی که هیچ استخوانی شکسته نمیشود
جایی که صدایی از کسی بلند نمیشود
جایی که مرگ
آخرین چیزی است
که تکههای روحمان را خاک میکند،
وقتی از درون صدای مُردن میآید
امید استعارهی بیهودهای است
از پرندهی غمگینی
با بالهایی بسته
در انتظار باد.