نقاشی قهوه خانه ای به روایت منصور عباسی

منصور عباسی، شاعر و نقاش سبک قهوه‌خانه‌ای، زاده ۲ فروردین ۱۳۳۴ در محله دزاشیب تهران است. پدر وی، گداعلی عباسی، نیز استاد نقاشی سبک قهوه‌خانه‌ای بود. او از همان کودکی با هنر پدر همراه شد. شور و احساسات جوانی که از دوران دبیرستان با وی همراه بود، او را به سرودن شعر واداشت و از محضر استادانی چون ابراهیم ناعم، حاج مرتضی طایی شمیرانی و … بهره برد. اما تحول عظیم منصور عباسی در حدود سال ۱۳۶۰ یا ۱۳۶۱ ، از زمانی آغاز شد که عارفی صادق به نام رضا عربی پا در زندگی‌اش گذاشت. وی در این دوره بسیاری از اشعار نقاشی‌های مذهبی‌اش را خود می‌سرود و در میان تابلوها می‌نگاشت. مجموعه اشعار چاپ شده وی عبارتند از: آهنگ عشق (۱۳۹۱)، مصحف عشق (۱۳۹۵)، تفسیر عشق (۱۳۹۶)، علی(ع) مظهر حق (۱۳۹۷). از منصور عباسی و کارهایش در برنامه شب نقاشان قهوه خانه‌ای تقدیر شد. این کتاب نخستین اثر از مجموعه کتاب‌های «تاریخ شفاهی فرهنگ و هنر عامه» است که به زندگی و آثار منصور عباسی اختصاص یافته است.