عباس ثابتی راد روزنامهنگار و نویسنده، در کتاب «پدرخواندههای پایتخت» ما را به روزگاری میبرد که عدهای از گوشه و کنار کشور، با سوداهای بزرگ، عزم پایتخت کردند و توانستند نبض اقتصاد این کلانشهر را در دست بگیرند. البته از میان آنها کلاهدوزان، تهرانی بودند و دماوندیها و فیروزکوهیها هم که خیاطیهای این شهر روی کاکلشان میچرخید، به استان تهران تعلق داشتند. اما باقی از جاهای دیگر به پایتخت آمدند و این مشاغل را به نام خود ثبت کردند:
دریانیها که آنها را با سوپرمارکتهایشان در همه جای تهران میشناسیم، بنیسیها که نامشان با صنعت کیک و کلوچه پیوندی دیرینه دارد، جاسبیها که با حلوا ارده و حلوا شکری کام مردم را شیرین کردهاند، قهرودیها که در صنعت چرخ خیاطی حرف اول را میزنند، کمسرخیها که اسمشان مترادف است با قالیشوییهای تهران، مشکینشهریها که توزیع نشریات پایتخت را برعهده دارند و گلپایگانیها که هلیم و کبابشان زبانزد است و باب طبع تهرانیها.