شب بی مهتاب

“شب بی‌مهتاب” سه بخش دارد. بخش اول یا مقدمه، مروری کلی دارد به آثار و شروع کار نویسنده و طرح مباحثی مانند: زبان، فرم، طنز و نقش بازی در داستان‌های او.

بخش دوم نقد داستان بلند “ملکوت” است و استفاده‌های بینامتنی نویسنده از دیگر آثار و درک و دریافت‌هایی از متن.

بخش سوم شامل درس‌گفتارها و یا نقدهای کارگاهی است به مجموعه‌داستان “سنگر و قمقمه‌های خالی” که بیشتر برای استفاده‌ی نویسندگان جوان ارائه شده است و در جهت آشنایی بیشتر و چگونگی کار و شگردهای نویسنده که به صورت خلاقه نوشته شده و به شرح و تبیین تکنیک‌ها عناصر داستانی به کار گرفته شده توسط نویسنده می‌پردازد تا از طریق آشنایی با تردستی‌های نویسنده به زیرلایه‌ها و جهان داستانی‌اش نزدیک شویم. در موخره‌ی کار هم به جایگاه او در ادبیات داستانی و تأثیری که بر داستان‌نویسان بعد از خود گذاشته است، پرداخته‌ایم.

گزیده‌ای از شب بی‌مهتاب:

زبان در داستان‌های صادقی گوهری‌ست که داستان‌ها را می‌سازد. برخلاف برخی نویسندگان که زبان در آثارشان گاه جنبه‌ای تزیینی و تصنعی دارد و مخل پیش‌برد روایت می‌شود، زبان در آثار او خود را به رخ نمی‌کشد و درجا نمی‌زند بلکه حیاتی در داستان‌هایش کمرنگ و نادیده انگاشته شود.