کتاب کیمیاگران صحنه نشان می دهد که تئاتر صرفاً جمع شدن چند نفر و آماده کردن کاری برای اجرا نیست و وجوه دیگری هم دارد که بسا از رویداد شگفت انگیز و سرگرمی ساز کارسازترند. چهچیزی در آزمایشگاه های تئاتر آماجِ جستجوست؟ به یک کلام، پرورشِ انسان. شینو با تأکید بر بُعدِ پژوهشی و آزمایشگاهی تئاتر می نویسد این بُعد به تئاتر کاربرد و هدفی نو بخشیده و آن را قادر ساخته است که به مثابهی جایی برای تعالی و یا صرفاً جایی برای ابراز شرافتِ اخلاقی و جنسیتی و ارزشی برای فردِ کنندهی کار دیده شود. کتاب آکنده از خرده ریزه هایی از خردمندی، عشق و رنجِ مقدس است و جان کلامِ آن این سخن گروتفسکی به بازیگران هنرمند است: بازی نکنید، جستجو کنید! برای خودتان نباشید! برای کس دیگری باشید! شخص همیشه می پردازد، پس خیلی زیاد، با تمام وجود بپردازید! بدون پرداختنْ چیزی به دست نمی آورید. تا آخرین ذره بسوزید!