کتاب حاضر می¬کوشد در زمینۀ روایت¬شناسی تطبیقی با گرایش تطبیق و مقایسۀ دو یا چند روایت، به بررسی تطبیقی روایت¬ها بر اساس مهمترین اصل در فرایند تطبیق یعنی پیکار میان آنها بپردازد. در این کتاب برخی از انواع داستانی در چارچوبی مشخص و متن¬شناسانه مورد بررسی نقادانه قرار گرفته است، اما این بدین معنا نیست که در دیگر انواع روایی و حتی غیرروایی شاهد پدیدۀ پیکار نیستیم؛ بلکه پیکار یک اصل در تمامی علوم، فنون و عرصه¬های اجتماعی و سیاسی است که برخلاف دلالت خصمانه، سبب پویایی و ورزیدگی و پویندگی عرصه¬هایی می¬شود که به آن ورود می¬کند. روایت¬ها بدون پیکار به کالبد بی¬روح و کم¬دوامی تبدیل می¬شود و بسیار زود تاریخ مصرف آن به پایان میرسد. در مقابل، روایتها در صورت تخاصم و نبرد با الگوها و نمونه¬های مشابه و مغایر، به عنصری قابل تأمل و مفید برای جامعه و حتی گاه به تصویری جاویدان و فرهمند (کاریزماتیک) تبدیل می¬شود.