در شعر نو، وزن تابع الگوی معین و از پیش تعیین شده ای نیست و سطرهای آن کوتاه و بلند یا در یک کلام متغیر است یا این که اساسا فاقد وزن است. در واقع خط فاصل شعر سنتی و نو در صورت شعر، وجود یا عدم وجود توازن و تقارن در متن است و خط اتصال آن ها وجود یا عدم وجود تخیل. وزن در شعر نو تابع آهنگ طبیعی کلام و درونمایه است و در حالات و آنات مختلف، متفاوت است. در این شعر قافیه نیز از آن نظم آهنگین اشعار سنتی تبعیت نمی کند و گاه اصلا وجود ندارد …