مانون لسکو

شوالیه دِ گریو،‌ که نجیب‌زاده ای ثروتمند است،‌ دلباختهً دخترکی زیبا به نام مانون لسکو می‌شود که به‌اجبار قرار است وارد صومعه شود. دِ گریو ترتیب فرار مانون را می‌دهد و این آغاز سرنوشتی آمیخته به عشق،‌ خیانت و ندامت است. آبه پره‌وو مانون لسکو را در ۱۷۳۱ منتشر کرد. روایت این داستان در قالب نمایش و اُپرا بارها روی صحنه رفته که از مهم‌ترین آن‌‌ها می‌توان به اثر جاکوموپوچینی،‌ آهنگ‌ساز شهیر ایتالیایی،‌ اشاره کرد.