جمالالدین محمدبن عبدالرزاق اصفهانی یا اسپهانی شاعر سده ششم هجری بود.
وی در اصفهان زاده شد اما به آذربایجان نیز سفر کرد و گویا در نقاشی نیز دست داشته و با خاقانی شروانی و انوری و ظهیر فاریابی و رشید وطواط مکاتبه و مشاعره میکردهاست. او مداح حکمرانان سلجوقی و آل خُجند بود و در اصفهان میزیست.
شعر او از حکمت و اخلاث و وعظ بهره بسیار دارد . یکی از بهترین سروده های وی ترکیب بند مشهورٍ وی در نعت و ستایش پیامبر اسلام است. وی در این سروده با بهره گیری از آیات و احادیث٬ شخصیت پیامبر را توصیف کرده است.