معشوقهی سابقِ شاعرِ فقید، جفری اَسپرن، آخرین روزهای عمرش را در ونیز میگذراند. حالا سروکلهی یک شیفتهی شعر، یک حریص دستنوشتههای منتشرنشده در این شهر پیدا شده؛ مردی که میخواهد به هر لطایفالحیلی به آخرین نوشتههای اَسپرن دست پیدا کند. او برای نزدیکشدن به این آثار خودش را مستأجری در جستوجوی یک اتاق جا زده است، دستنوشتهها در اتاق کناری او هستند و برای خواندن این میراث ادبی انگار هر کاری میشود کرد...
دستنوشتههای اسپرن را دفاعیه و وصیتنامهای پرشور میدانند، وصیتنامهای که هنری جیمز در زمینهی حفظ حریم شخصی نویسندگان و شاعران هنگام حیات و پس از مرگشان خلق کرده است.
«بیشتر از همه دوشیزه بوردرو مرده به نظر میرسید و بااینحال، فقط او زنده مانده بود.»