کتاب “عیسی،پسر انسان” نوشتهی جبران خلیل جبران، زادهی بشری لبنان از نویسندگان لبنانی-آمریکایی است.
در سال 1923، پیامبر، اثر ماندگار و جهانی جبران، منتشر شد و چه در آمریکا و چه در دیگر نقاط جهان، مخاطبان بسیار یافت و نام و آوازهی فراگیر و بازدهی مادی چشمگیری برای او فراهم کرد.
او در سال 1926 “ماسه و کف” و در 1928 “عیسی پسر انسان” را منتشر کرد. سرانجام، شدت بیماری و وخامت حال جبران چنان شد که او در چهلوهشتسالگی،چشم از جهان فروبست. جبران خلیل جبران بسا که از نظر تفکر با بسیاری از بزرگان اندیشه همرای و همسخن باشد، اما شیوهی طرح و شیوایی بیان او اسلوبی متمایز به دست میدهد که نکهت و تأثیر آن یگانه و مختص اوست. کتاب “عیسی،پسر انسان” نیز همانند بیشتر مجموعه آثار او طیف رنگرنگی است که لایههای پنهان حس و ضمیر را مینوازد و حالاتی گوناگون از خلسه و بیداری، از غیبت و حضور، از لمحه و تأمل و از سکر و صحو بر میانگیزد. با این وصف، گاه در خوانش و بازخوانی آنها، جذبه وجد و حال، در عین اندیشگی، روح و وجدان را مسخر میکند.