آستانه

فعالیت های بشر بخشی از جهان طبیعی اند، اگرچه در تعریف عام، این فعالیت ها در تقابل با طبیعت معنا پیدا می کنند. در این معنا، دور از انتظار نیست که خارج شدن از فضای شهری در یک روز تعطیل را به مثابه ورود به «طبیعت» تلقی کنیم، عناصری دال بر حضور انسان در طبیعت وجود داشته و دارند، هر چند در گذشته می توانستیم تناسب بیشتری بین محیط زندگی مان با طبیعت مشاهده کنیم. آن چه که به نظر می رسد این تناسب را برهم زده، ظواهری از به روزشدگی ست که در حال درنوردیدن فضای خارج از شهرهاست.