طبق مطالعات انجام شده عوامل جنسیت، نژاد و تمایلات سکسی در کنار هم عواملی اند که ساختار استعمارگرایانه و برده داری را برای زنان شکل می دادند. درواقع زنان استثمارشده به مثابه خوراک اقتصادی در اختیار ماشین استعماری قرار می گرفتتند. می توان اینگونه گفت که اگر زنان در جهان برده داری ستون فقرات اقتصاد کشاورزی بودند، امروزه و در دنیای پسااستعمار، زنان جهان سوم، محروم ترین محروم ها هستند. در سال 1986 سواستی میتر نشان داد که رنگ و جنسیت فاکتور مهمی در برده داری اخیر دنیاست. اکثر کارگران شرکت های چندملیتی و بین المللی زن اند. آنها ارزان ترین کارگران و به واسطه رنگ پوستشان بی ارزش قضاوت می شوند. باید افزود که در تجارت سکس و همچنین آزمایشات خطرناک دارویی و باروری هم از این زنان استفاده می شود و همه این اتفاقات ناگوار ثمره دوران پسااستعماری است.
(برگرفته از متن کتاب)