آیا ثروت به فقر سیاسی میانجامد؟ اغلب چنین به نظر میرسد، اما در این خوانش استادانه، تیموتی میچل از داستان پیچیدهتری میگوید. این کتاب با روایتی خلاقانه و بدیع تاریخ انرژی را مورد بازاندیشی قرار میدهد، و درکی از سیاستهای زیستمحیطی، مبارزه برای دموکراسی و جایگاه خاورمیانه در جهان پسامدرن به دست میدهد.
با ظهور انرژی زغالسنگ، تولیدکنندگان ناظر بر تولید آن این توان را یافتند تا سامانههای انرژی را از کار بیندازند، تهدیدی که از آن برای ساختن نخستین دموکراسیهای مردمی استفاده کردند. نفت جایگزینی در اختیار غرب گذاشت، و همراه با آن شکل نوینی از سیاست پا به عرصه نهاد. نفت نوعی حیات سیاسی خلق کرد که هدف محوری آن_اقتصاد_به نظر میآمد قادر به رشد نامحدود باشد. نتیجه نوعی دموکراسی غربی وابسته به خاورمیانهای غیردموکراتیک بود. اما اکنون با پیامدهای رفتارسیاسی بیخاصیتی سر می کنیم که ناتوان از پرداختن به بحرانهایی است که از پایان عصر دموکراسی کربنی خبر میدهند_یعنی ناپدیدی انرژی ارزان، و سقوط نظم زیستمحیطی کربنسوز.