درباب رها کردن امور

یک بار راهبی بودایی دانا، قدرت رها کردن امور با در دست گرفتن یک فنجان چای را توضیح داد؛ نگه داشتن فنجان برای چند ثانیه تلاش زیادی نمی‌خواهد اما پس از چند دقیقه ناراحتی جدی ایجاد می‌شود و یک ساعت بعد به عذابی تحمل‌ناپذیر تبدیل شده است. فقط با زمین گذاشتن فنجان خود را از درد رها می‌کنیم. نگه داشتن چیزها می تواند دردناک باشد. با این حال بسیاری از مردم در چسبیدن به چیزهایی مانند عقاید مردم، کینه‌ها، معشوق‌های سابق، دارایی‌های مادی، خاطرات بد و نگرانی‌ها در مورد آینده استادند. از طریق چسبیدن مداوم و بی‌وقفه به همۀ این چیزها زندگی ما روز به روز سنگین‌تر و ناخوشایندتر می.شود. اما اگر چیزها را رها کنیم، حتی اگر موقتی باشد آرامش را تجربه خواهیم کرد. در دنیای امروز هنر رها کردن اقدامی عصیانگرانه است. با زمین گذاشتن فنجان علیه جامعه‌ای شورش می‌کنیم که وسواس موفقیت و اعتبار دارد. که عشق سمی و وابستگی ناسالم را ارج می نهد و حرص را بر رضایت ترجیح می‌دهد. کتاب در باب رها کردن امور مجموعه‌ای از مقالات ویرایش شده و اصلاح شده درباره موضوعات مختلف است. این آثار کوتاه هنر رها کردن را با الهام از مکاتب مختلف بررسی می‌کند از فلسفه شوپنهاور تا دیوژن و تا تائوئیسم.