یکی از مهمترین تحقیقاتی که در سالهای اخیر صورت گرفته تصحیح متون ادبی است که بنیانگذار آن به شیوه نوین علامه محمد قزوینی بوده است پژوهشگران معاصر با تلاش بسیار سعی نموده اند متون منقح و درستی را فراهم آورند تا به گفتار پدید آورنده آن اثر
نزدیک باشد.
بی تردید یکی از مهمترین متون زبان و ادبیات فارسی دیوان حکیم ناصر خسرو است. این دیوان مهم به واسطۀ مشوش بودن نسخ قدیمی و پیچیدگی های زبانی و معنایی ناصرخسرو تاکنون تصحیح قابل قبولی نداشته است هر چند پیش از این نیز استادانی کوشیده اند تا متن تصحیح شده و درستی به دست دهند که تلاش آنها قابل سپاس و احترام است.
چنانکه در پیش سخن گفته آمد در سال 1353 این دیوان توسط استادان دکتر مجتبی مینوی دکتر مهدی محقق و دکتر علی رواقی توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر گردیده است.