لئون تولستوی رمان آنا کارنینای خود را با این جمله شروع میکند خانواده های خوشبخت به هم شبیه هستند، ولی برعکس خانواده های بدبخت به هیچکس شباهت ندارد جز به خودشان این لابد قیاس درگیری من تنهاست امسال زمستان در آپارتمان خیابان ،تکش با خانواده های دوست دوران دبیرستانم دکتر شاپور ایرانفر، بیولوژیست مفلوک در درخونگاه و علی آریان نابرادری، خودم میلیاردر ،بازاری و خانه در دروس ،قلهک تهران زمستان ۷۵