امروزه بیش از هر زمان دیگر نیاز مبرمی به بررسی صحیح تاریخ در ایران احساس می شود.برای این امر دلایل متعددی وجود دارد؛نخست آنکه در عصر حاضر،ایرانیان نسبت به مسائل ملی استثمار و آگاهی تازه و بیشتری بروز داده اند.علت اصلی این موضوع بیداری توده هاست نسبت به اهمیت مقام آنان در جامعه و مسئولیت روز افزونی که آنان می باید در امور سیاسی و اجتماعی در این کشور بر عهده گیرند. باانکه بیداری ملی در گذشته هرگز از این مملکت رخت برنبسته بوده،لیکن بیشتر در اذهان نخبگان(Elite)وصاحبان قدرتی که اساسا به مقتضای نفع شخصی و برای بقای نفس براین کشور فرمان می راندند وجود داشته است.تغییر وضعی که امروزه پیش آمده ایجاب می کند که اذهان توده های مردم نسبت به رویدادهای واقعی تاریخی روشن گردد تا آنکه بهتر بتوانند در دوران های راستین به خود وجامعه بنگرند. مردان و زنانی که در حال حاضر در ایران زندگی می کنند دیگر(رعیت)نبوده،بلکه شهروند وتبعه هستند،و هرگاه کسی از تاریخ جامعه خویش و محیط وسیع تر آن بی اطلاع باشد نمی تواند تبعه ای هوشمند و دل آگاه باشد.دوم آنکه،دستگاه پیچیده و وسیع فعالیت های دولت و مقامی که ایران می خواهد در قاره ی آسیا وبه طور کلی در جهان حفظ کند،برای اجرای نقشه موفقیت آمیز خود نیاز به خردمندی و بصیرتی وافر دارد.ادراک و شناخت تاریخ به این مهم مدد می کند.معرفت نسبت به فعالیت های آدمی در گذشته بهترین وسیله را برای درک وفهم فعالیت های کنونی او در اختیارش می نهد.کشور ایران در خلاء وجود ندارد.