مؤلف کتاب حکیمی مشائی و تابع ابنسیناست و خصوصاً در حکمت الهی از ابوعلی سینا پیروی میکند و در عین حال تبحر خاصی در حکمت اشراقی دارد. موضوعات اولیه مطرحشده در باب منطق است و بعد از آن، طبیعیات و بعد از آنها، الهیات مطرح شده است. هرکدام از این موضوعات گوناگون تحت عنوان مقالهای آمده که مؤلف هر مقاله را یک «خطفه» خوانده است. این خطفهها یا خطفات جمعاً پنجاه و هفت عدد را شامل میشود که لزوماً ارتباط مستقیم با هم ندارند، به طوری که کتاب با خطفهای در باب تعیین قبله آغاز میشود و در باب «الفاظ یونانی»، «کروی بودن عالم»، «چیستی حرکت»، «دور منطقی» و ... ادامه پیدا کرده و در نهایت با خطفهای پیرامون «کثرت» بهپایان میرسد.