خانم ماری پل آرماند نویسندۀ فرانسوی متولد سال 1946 است. شهرت او به دلیل رمانهایی است که در آنها غالباً منطقۀ شمال فرانسه را به تصویر میکشد. او نهتنها جغرافیای منطقه و چشماندازهای آن را توصیف میکند، بلکه در خلال داستان، به تحلیل آداب و رسوم، جنبشها و سنتها و شکل روابط ساکنان آن منطقه میپردازد. گرچه این نویسنده، در غالب آثار داستانیاش، منطقۀ شمال و تاریخ آنجا را دستمایۀ ادبیات خود قرار داده است، ولی آن را با ذهنیت و تفکر فردی خویش که متأثر از تعصب و حس زنانۀ اوست، در هم تنیده است. درواقع، ورای معرفی زادگاهش، او در پی تلطیف جهان انسانی است و هرآنچه در تقابل با معیارهای انساندوستانهاش قرار گیرد، برنمیتابد.
زبان رمانهای او ویژگی خاصی دارد. حرکت و پویایی کلمات و نثر سلیسش باعث میشود داستان برای خواننده جذابیت داشته باشد.
اولین رمان او، تحت عنوان گردوغبار شهرکهای کارگری، در سال 1985 جایزۀ کلود فارر را از آن خود کرد. از دیگر آثار او میتوان به باد نفرت، نان سرخ، معلم مدرسه و کودکی گمشده اشاره کرد