ژانر فیلم

کتاب «ژانر فیلم، از کلاسیک تا پسا کلاسیک» یکی از کامل ترین و بهترین کتاب های موجود در زمینه ژانر است، حوزه ای که مانند بسیاری از مقوله های هنر، از تعدد آراء ضد و نقیض رنج می برد. هنوز هم بسیاری از منتقدان سینمایی وقتی می خواهند درباره درام یا دیگر ژانرهای سینمایی صحبت کنند نظری یکسان و یکدست ندارند و این یکی از مشکلات هنر سینما در حوزه تئوریک است.اما کتاب حاضر که توسط بری لنگفورد نوشته شده و حسام الدین موسوی به فارسی ترجمه اش کرده، در 12 فصل به خوبی این نقص را برطرف کرده و دست کم در مواقعی که تعریف مشخصی برای این گونه موارد وجود ندارد، پاسخ روشنی ارائه کرده است. مثلا وقتی در صفحه 185 درباره مفهوم یک پارچه صحبت می شود مخاطب در یک لابیرنت بی سروته گیر نمی کند که منظور نویسنده و البته مترجم اثر، چیست چون به راحتی می توان به خواندن ادامه متن پاسخ روشنی به دست آورد و حتی می توان آن را به صورت خلاصه و نه ابتر، در اختیار خواننده دیگری قرار داد تا او هم متوجه منظور و هدف نویسنده شود.مصداق دیگری هم وجود دارد، آن جا که نویسنده در صفحه 130 کتاب درباره وجه تمایز وسترن قبل و بعد از جنگ جهانی دوم می نویسد و تاکید می کند که این تمایز بسیار خودآگانه بوده است چون بودجه ای که صرف ساخت وسترن های پیش از وقوع جنگ جهانی دوم شده بسیار کمتر از زمان بعد از آن تاریخ بوده و همین، تفاوت های مهمی را رقم زده است. باید به این نکته هم توجه کنیم که کمبود استادان و صاحب نظران این رشته در داخل و نیاز به درک و دریافت تجربه های مولفان خارجی، از دلایل اهمیت کتاب «ژانر فیلم، از کلاسیک تا پسا کلاسیک» به شمار می رود.