کتاب حاضر، داستانی فارسی است که نثر آن ادبی و کهن است و در لابه لای آن مصراع ها و ابیاتی گنجانده شده است. سبک کتاب که ظاهر سفرنامه و خاطره نویسی دارد، تلفیقی از شیوه های جدید داستان نویسی و نثرنویسی کهن ادبیات فارسی است و حاوی رمزها و تمثیل هایی است که خواننده باید آن ها را برای خود تفسیر کند. این کتاب داستان سالکی است که برای زیارت استاد از راه های صعب العبوری در زمستانی سخت عبور می کند و پس از دیدار و مصاحبت کوتاه مدت در بهاری خوش بازمی گردد. اما معلوم نیست که راوی یک نفر است که در یک زمان رفته و بازگشته یا چند نفر در زمان های مختلف به این سفر مبادرت ورزیده اند.