در بخشی از کتاب آمده است:
و ما، امروز، به باغی مینگریم، که مثل کُرۀ خاکی بزرگ است و وسعت آن به اندازۀ دایرۀ زیست انسانی از آغاز خلقت تا کنون است.
خاک زایندۀ این باغ، ذات پاک انسان و دانههای آن، بارقههای مهر و امید هستند، که با شور زندگی و ایمان به خداوند، درختان تنومندی را به وجود آوردهاند که در سایه سار آرامِ آن، زندگی در جریان است...
پر از برکت خدا...
و پر از زیبایی و خوبی.