«لوالوا» آن روز مویه های غریبی می کرد باد صدایش را به غار «وزمه» می برد و در آن می چرخاند. آواز ناله ی لوالوا چیزی بود شبیه «هوره»، شاید هم «سیاه چمانه». ناله زن آن بالا ماند.