ویکتور پرکینز، منتقد و نظریهپرداز بزرگ سینما، از چهرههای کلیدی حرفهی نقدنویسی به شمار میرود، با قلمی قاطع، نگاهی جامع و تحلیلهایی موشکافانه و چندوجهی. نوشتههایش در کنار گسترهی اطلاعاتی که منتقل میکنند، طریقهی صحیح و اساسی تماشا و تحلیل فیلم را هم یادآور میشوند. پرکینز همچون معلمی آگاه، مطلع و چیرهدست، جهانهای پیدا و پنهان فیلمها را پیش روی خوانندهاش میگشاید و به تفسیر دقیق و جزئینگرانهی مؤلفههای سبکی و مضمونی میپردازد.
پرکینز ۶ متن جستارگونه در مورد فیلمساز محبوب و یگانهی خود، مکس افولس، به نگارش درآورد، اما همین ۶ متن را باید ثمرهی عمر و جان او در نظر گرفت. در پشت سطر به سطرشان، مردی دانا، بینا و خبره ایستاده که با درایت بالا به خوانش خُرد و کلان وجوه فرمی، مضمونی، بصری و حتی شنیداری مشغول است. هر متن او همچون کلاس درسی برای تحلیل و نقدنویسی دقیق است. از همین رو، آثارش را نه فقط برای آشنایی با جهان فیلم و فیلمساز، که برای درک هرچه عمیقتر از نقد و تحلیل میخوانیم. به نظر میرسد نگاهمان به فیلمها و حتی نقادی پس از آشنایی با پرکینز به کلی زیر و رو شود.