چهار دختر بچه

نمایشنامه «چهار دختربچه» نوشته پابلو پیکاسو با ترجمه‌ی «عاطفه طاهایی» به همراه موخره‌ای از «چارلز مارویتز» یکی از محبوب‌ترین‌ها در مجموعه‌ی تئاتر «نشرچشمه» است. طاهایی، مترجم این کتاب معتقد است: متن «چهار دختربچه» به واسطه تصاویر غریب و وجود عنصر رنگ و دیگر عناصر بصری که یادآور تابلوهای او هستند مرتب حضور پیکاسو نقاش را به ما گوشزد می‌کند. درست است که پیکاسو در این نمایشنامه با کلمات تصاویری را نقش می‌زند که ترسیم‌شان با خط و رنگ به نظر ناممکن می‌رسد ولی در گفتن اینکه پیکاسو کاری را که در نقاشی نمی‌توانسته بکند با کلمات انجام داده است. باید محتاط بود زیرا چنین باوری نتیجه نگاه ظرف و مظروفی به هنر است حال آنکه یک اثر هنری یا ادبی یک کل را می‌سازد که تاثیری یکه برجا می‌گذارند.

یادداشت‌های «چارلز مارویتز» نمایشنامه‌نویس، کارگردان، منتقد آمریکایی تئاتر و سینما ضمیمه اثر است. این نمایش توسط وی در سال 1971 اجرا شده است. دو نقد کوتاه مثبت و منفی بر اجرای این نمایش هم به همراه کتاب ارایه شده است.

«پابلو پیکاسو»، نقاش سرشناس اسپانیایی سده ۱۹ و ۲۰ است. وی در ۲۵ اکتبر سال ۱۸۸۱ در مالاگا، یکی از شهرهای کشور اسپانیا، زاده شد. وی نزد پدرش که استاد نقاشی بود به آموختن صورتگری پرداخت و در سال ۱۹۰۳ مقیم پاریس شد. «پیکاسو» در سال‌های ۱۹۰۶ و ۱۹۱۰ به اتفاق «ژرژ براک» مکتب کوبیسم را پایه‌گذاری کرد. وی در سبک خود شهرت فراوانی به دست آورد و پیروان فراوانی کسب کرد. پیکاسو در ۸ آوریل ۱۹۷۳ درگذشت.