این کتاب در مورد تحقق سرعت تحول اقتصادی یا عدم تحقق آن است. در این کتاب استدلال میکنیم که سه مداخلهی حیاتی وجود دارد که دولتها میتوانند برای سرعت بخشیدن به توسعهی اقتصادی از آنها استفاده کنند. در شرق آسیا، جایی که این مداخلات به مؤثرترین شکل ممکن به کار گرفته شده است (در ژاپن، کرهی جنوبی، تایوان و اکنون چین)، سریعترین پیشرفت از فقر به ثروت که جهان تاکنون به خود دیده، ایجاد شده است. در مقابل، زمانی که سایر کشورهای آسیای شرقی با همان جاهطلبیها و امکانات برابر یا حتی بهتر، حرکت خود را شروع کرده، اما از سیاستهای مشابهی پیروی نکردهاند، برای مدتی به رشد سریعی دست یافتهاند، اما اثبات شده که این رشد پایدار نیست.