زیبای جاودانه

کتاب «زیبای جاودانه» منتخب دوازده دفتر شعر فریدون مشیری است. این دفترها با عنوان‌های تشنه‌ی توفان، گناه دریا، ابر و کوچه، بهار را باور کن، از خاموشی، مروارید مهر، آه باران، از دیار آشتی، با پنج سخن‌سرا، لحظه‌ها و احساس، آواز آن پرنده غمگین و تا صبح تابناک اهورائی در فاصله‌ی سال‌های 1334 تا 1379 سروده شده است. فریدون مشیری در سال 1305 هجری شمسی در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مشهد و دوره‌ی متوسطه را در زادگاهش به پایان رسانید. پدربزرگ مادری‌اش مرحوم میرزا جوادخان موتمن‌الممالک از شعرای بزرگ دوره‌ی ناصری بوده است. پدر و مادر مشیری نیز هر دو اهل شعر و ادب بودند. مشیری از کودکی به شعر دلبستگی تمام پیدا کرد و با بزرگان ادب فارسی انس گرفت. در دوران دبیرستان و دانشگاه، دفتری از غزل‌ها و مثنوی‌های خود ترتیب داد. آشنایی مشیری با شعرنو و قالب‌های آزاد، او را از ادامه‌ی شیوه‌ی کهن باز داشت، اما مشیری راهی میانه برگزید. راهی که او انتخاب کرد، همان اسلوب برگزیده بنیانگذاران شعرنو بود، یعنی شکستن قالب‌های عروضی و کوتاه و بلند کردن مصراع‌ها و استفاده بجا از قافیه. او با نگاهی تازه به طبیعت و انسان، به شعرش رنگ‌وبوی خاصی داد.