دفاع در برابر اعدام

به مدت دویست سال پس از انقلاب فرانسه، سنت جمهوری خواهانه اعدام شاهزادگان و اشراف را جشن می گرفت و از وحشتی که انقلاب بر دشمنان خود تحمیل می کرد دفاع می کرد. اما دهه های اخیر تغییر قابل توجهی در حساسیت ایجاد کرده است. انقلاب دیگر بر اساس ضرورت تاریخی قضاوت نمی شود، بلکه بر اساس معیارهای اخلاقی «بی زمان» قضاوت می شود. در این مقاله مختصر، سوفی وانیچ توضیح می‌دهد که چگونه، برخلاف تفاسیر رایج، نهاد ترور به دنبال ترمزی بر خشونت مشروع مردمی بود – به قول دانتون، “وحشتناک باشد تا مردم را از این نیاز دریغ کند” – و متعاقباً در منطق جنگ قرار گرفت. ترور «فرآیندی بود که به رژیم حاکمیت مردمی پیوند خورده بود، و تنها راه جایگزین شکست استبداد یا مردن برای آزادی بود».