سید ضیاء الدین طباطبایی بخش چشمگیری از دوران تبعید و کنارهگیری خود را در سالهای بین دو جنگ اول و دوم جهانی در فلسطین گذراند. رخدادهای این دوره و تجربه از نقطه نظر تاریخ معاصر ایران از دو جهت اهمیت یافت. یکی از لحاظ نقش سیدضیاء الدین در چهارچوب فعالیتهای سیاسی مسلمانهای فلسطین در این دوره و دیگری نیز از نظر بازتاب این فعالیتها در مباحث و جدلهایی که بعد از بازگشت وی به ایران در سالهای بعد از شهریور ۱۳۲۰ مطرح شد.