شادکامی در محیط کار

در ایران با توجه به شرایط جامعه و پیشینه تاریخی و فرهنگی و جو حاکم بر سازمانهای ایرانی موضوع بسیار مهمی است.
کارفرمایان و مدیران سازمانهای ایرانی باید بدانند که برمبنای پژوهشهای صورت گرفته فردی که با نشاط و عشق و تعلق در محیط کار خود حضور می یابد قطعا نسبت به فردی که احساس شادکامی را تجربه نمی کند تفاوت محسوسی دارد. اهمیت به علاقه مندی ها و رغبتهای افراد، توجه به شخصیت و نیازهای روان شناختی آنها و نوع برخورد مناسب با هر فرد از سوی مدیران سازمان باعث می شود که کارمند تصور کند با مدیران آگاه و هوشمندی مواجه است که میدانند چگونه برخورد کنند، به چه صورت انگیزه ایجاد کنند و همین توجه های مهم مدیریتی باعث رشد و افزایش بهره وری یک فضای کاری می شود.