توطئه ی کرملین

ساعت ۶:۱۹ روز ۱۹ اوت ۱۹۹۱، رادیو به مردم شوروی اعلام کرد چون گورباچف «از نظر سلامت در وضعی نیست که بتواند عهده‏ دار وظایفش باشد»، بنابراین «کمیته دولتی وضعیت اضطراری» که به همین خاطر به ریاست یانایِف، معاون رییس‏ جمهور اتحاد جماهیر شوروی تشکیل شده، یک وضعیت اضطراری شش ماهه اعلام می‌کند. هر گونه تظاهرات و اعتصاب ممنوع اعلام می‌شود، سانسور دوباره برقرار می‌شود، احزاب سیاسی و «ساختارهای دولتی که برخلاف قوانین دولت مرکزی باشند» – یا به عبارت دیگر دولت‌ها و مجالس جمهوری‌هایی که خواستار استقلال باشند – من بعد وجود نخواهند داشت». ولی مردم بی‏ اعتنا به این فرامین به خیابان‌ها آمدند و در نهایت کودتا به شکست انجامید.

نتیجه کودتا، شکست و تسریع روند فروپاشی شوروی بود. افراد رذلی که سال‌ها جان و مال انسان‌ها را به گرو گرفته بودند و از هیچ جنایتی فروگذار نکرده بودند، نمی‌توانستند آزادی ملت را برتابند و مدام دستور و فرمان صادر می‌کردند.

در نهایت و پس از شکست کودتای ۱۹ اوت، والنتین استیپانکوف دادستان کل روسیه مأمور تشکیل پرونده قضائی برای عاملان این کودتا می‌شود و شروع به جمع‏ آوری اسناد و مدارک این رخداد می‌کند. آن چه در این کتاب می‌خوانیم بر مبنای اسنادی است که وی به همراه سایر اعضای دادستانی کل روسیه و شوروی به ویژه معاونِ خود یوگنی لیسوف گردآورده و حاوی اطلاعاتی کتمان ‏ناپذیر از این کودتای نافرجام و واقعیت‌های شوروی است.

«توطئه کرملین» درباره این‌مسائل و موضوعات است.