آدم و حوا

راویان قصه های سه گانه ی روز اول عشق،زنانی هستند که در کنار مردان بزرگ می زیسته اند و تاکنون به چشم نیامده اند.چرا که در کنار هر مرد بزرگ و خدا گوننه،زنی می زیسته است در شان و منزلت او،که خود عاشقی بی نظیر بوده است،در حد اسطوره ها و افسانه ها و قصه هایی که تاکنون خوانده ایم. شاید بتوان گفت در متون ایرانی اسلامی،نکته ای درباره ی آدم و خوا نباشد که آدم و حوای محمد علی آن را نقل نکرده باشد..روز اول عشق،در حقیقت هر روز زنندگی بشر است،هر مردی آدم است و هر زنی حوا،و گریزی از این بودن نیست. محمد محمد علی،از نویسندگان به نام ادبیات داستانی امروز ایران است که به همت شخصیت پردازی های دقیق،فضا سازی،سینماگونه،و خلق فضای تعلیق که در تمامی رمان هایش موج میزند،طیف مخاطبان ادبیات امروز را به خود جلب کرده است. محمد علی یک نویسنده ی معاصر است،نویسنده ای است که در عصر و زمانه ی خود زندگی میکند و آلان و شادی ها و دغدغه های مردمانش را به شکل ادبیات بر می تاباند.محمد علی نمیتواند بی تفاوت از کنار جامعه و آدمیانش بگذرد و این چیزی است که ادبیان معاصر ما بسیار کم دارد. مایه ی اصلی داستان (آدم وحوا)عشق است.همه چیز بر مبنای عشق ایت.عشق خدا به آدم،عشق ابلیس به خداوند و مهمتر از همه آن عشقی که زمینی میشود؛عشق آدم و حوا با همه ی ضعف ها و قوت های بشری.