"دفتر هفتم مثنوی "که به ظاهر دنباله شش دفتر مثنوی مولوی است، محتملا سروده یکی از مریدان مولاناست که به سال 814ه.ق تحریر شده است .مصحح متن، پس از مقدمهای درباره کم و کیف این دفتر، اصل آن را به طبع میرساند . دفتر حاضر با این ابیات آغاز میگردد :ای ضیاءاالدین حسامالدین سعید/ دولت پاینده، فقرت بر مزید/ چون که از چرخ ششم کردی گذر/ بر فراز چرخ هفتم کی گذر/ سعد الاعداد است هفت ای خوش هوس/ زان که تکمیل عدد هفت است بس/ ...در بخش دوم کتاب، توضیحات مربوط به ابیات، شامل معانی برخی واژگان و عبارات، نیز آیات و احادیث مربوط به آن، درج گردیده در پایان، فهرست آیات، فهرست احادیث و امثال، و فهرست ماخذ فراهم آمده است .