مقدمه ای بر پدیدارشناسی یک راهنمای برجسته و جامع برای پدیدارشناسی است. درموت موران به طور شفاف مشارکت نه متفکر اصلی پدیدارشناسی را بررسی می کند: برنتانو، هوسرل، هایدگر، گادامر، آرنت، لویناس، سارتر، مرلوپونتی و دریدا.
مقدمه ای بر پدیدارشناسی که به سبکی روشن و جذاب نوشته شده است، سیر حرکت پدیدارشناسی را از مبدأ آن در هوسرل تا دگرگونی آن توسط دریدا ترسیم می کند. این کتاب اندیشه هایدگر و سارتر، مشهورترین متفکران پدیدارشناسی را تشریح میکند و استفاده متمایز از پدیدارشناسی را توسط برخی از شارحان کمتر شناخته شده آن، مانند لویناس، آرنت و گادامر، معرفی و ارزیابی میکند. در سراسر کتاب، تأثیر عظیم پدیدارشناسی بر سیر فلسفه قرن بیستم به طور کامل بررسی شده است.
این مقدمه ای ضروری برای همه کسانی است که با این مکتب فکری که در مورد آن بسیار صحبت شده، اما کمی درک شده اند، آشنایی ندارند. اصطلاحات فنی در سراسر توضیح داده شده است و از اصطلاحات تخصصی اجتناب می شود. مقدمه ای بر پدیدارشناسی برای همه دانشجویانی که به دنبال مقدمه ای قابل اعتماد برای یک جنبش کلیدی در اندیشه اروپایی هستند، جالب خواهد بود.