شاهنامه فردوسی 7

این کتاب تصحیح تازه‌ای است از شاهنامه‌ی فردوسی بر پایه‌ی مهم‌ترین نسخه‌های موجود، همچون دستنویس موزه‌ی بریتانیا، فلورانس و… نسخه های سن‌ژوزف که به‌تازگی در بیروت یافته شده و تصحیح حمدالله مستوفی نیز برای نخستین بار در این تصحیح انتقادی بررسی شده‌اند. بخش دیگر این اثر شرح یکایک ابیات، تعابیر کنایی، مجازی، استعاری و… است، به همراه گزارش ریشه‌ شناسی واژگان متن و بررسی درونمایه ‌ها، رویداد ها، شخصیت ‌ها و خویشکاری آنها و نیز مقایسه‌ ی‌ شان با متون همزمان و ناهمزمان. برگردان عربی شاهنامه از فتح بن علی بنداری اصفهانی در اوایل قرن هفتم، برگردان منظوم انگلیسی برادران وارنر، فهرست واژه‌ های گزارش‌شده، فهرست واژه‌های پارسی باستان، اوستایی، پهلوی اشکانی، ساسانی و… فهرست واژه‌ های عربی، فهرست واژه‌ های غیر عربی و غیر ایرانی، فهرست نام مکان و کسـان، بیت‌ یاب و کتابنامه از بخش‌های دیگر این کتاب‌اند.