این اثر که از سوی انتشارات ایران شناسی به چاپ رسیده به جهت آشنایی نویسنده اش با زبان کردی از کیفیت بالایی برخوردار است و به دلیل آن که جیمز ریچ در برخورد و مواجهه با افراد همچون روان شناسی به کنه دل آن ها نفوذ کرده، تنها به عنوان نوشته ای معمول از سوی یک سیاح عمل نکرده و چیزی فراتر از آن است. او تمام پدیده ها را به دقت یادداشت کرده و تنها به عنوان ناظر عمل نکرده بلکه به بررسی چون و چرای وجود یا رخ داد پدیده های گوناگون با بهره از دانسته ها و شنیده هایش پرداخته است. این سفرنامه از آن جا که از کردستان عراق به کردستان ایران حرکت می کند نوعی دید تطبیقی و مقایسه ای را شکل می دهد و به آن دلیل که به خوبی ساخته و پرداخته شده از نظر تاریخی دارای ارزشی بالاست. تاریخ نگارش سفرنامه پیش رو به دهه دوم قرن نوزدهم باز می گردد.