حزین لاهیجی از شاعران غزلسرای سبک هندی در سدهی دوازدهم هجری است و باید او را آخرین شعلهی پرفروغ این سبک در تاریخ ادبیات ما دانست. بخشی از کتاب حاضر شامل معرفی این شاعر برجسته، و ارائهی گزیدهای از آثار وی است. علاوه بر این، مؤلف با توجه به این که شعر حزین در زمانِ خود مورد بررسیها و نقدهای بسیاری قرار گرفت که حاکی از دقت نظر، دانش عمیق و نکتهسنجی بسیار هستند و در تاریخ ادبیات هزار و دویستسالهی دورهی اسلامی نظیری نداشتهاند، کوشیده است تا به عنوان دریچهای بر آفاق نقد ادبیِ آن دوره و دورههای بعد از او ، مروری داشته باشد بر کمّ و کیف کار این ناقدان؛ و این بخش، به گفتهی مؤلف، شاید مهمترین بخش کتاب باشد.