وانوسازی

نوواژه‌‌سازی (Neologism) به‌معنای ساختن کلمات کاملاً جدید برای نام‌گذاری ایده، مفاهیم یا محتوای فکری جدید است (Gunkel, 2021: 99).
دیرینه‌نامی (Paleonymy) نوواژه دریدایی برای نام‌گذاری کاربرد مجدد و تغییر کاربری «یک نام قدیمی به‌منظور عرضه مفهومی جدید» است (دریدا، 1381: 102). دیرینه‌نامی نوعی ریمیکس کلامی است که برش عمیقی از فهرست موجود زبانی نمونه‌ برمی‌دارد و سپس به بازتنظیم آن می‌پردازد تا چیزی جدید، تازه و غیرمنتظره بیافریند. حال این «نام‌ قدیمی» ممکن است کلمات باستانی خارج از تیررس رادار زبانی باشد مانند واژه خوره یا فارماکون دریدا یا کلمات رایج و محبوب‌تری که از معنی و کاربرد معمول خود دور شده‌اند، مانند اصطلاح «نوشتار» دریدا یا «مجازی» دلوز (Gunkel, ibid: 91).
در این کتاب با دو اصطلاح مهم دو فیلسوف مهم البته مغلق‌نویس روبرو هستیم و تصورم بر این است که از طریق دو استراتژی دریدا می‌توانیم به خلق یا تغییرکاربری اصطلاحات فارسی جهت نام‌گذاری اصطلاحات مذکور بپردازیم و در این راه می‌بایست نه معنای تحت‌اللفظی بلکه مقصود دو فیلسوف مدنظر ما باشد. لذا بر مبنای استراتژی دیرینه‌نامی از واژه «واسازی» برای کلمه هایدگری destruction استفاده می‌کنیم و بر مبنای استراتژی نوواژه‌سازی به خلق واژه «وانوسازی» برای کلمه دریدایی deconstruction اقدام می‌ورزیم.