قصه‌های کرمیلو 7 (سوراخ جان یواشکی)

تیک! تیک! تیک!
چیک! چیک! چیک!
تیلیک! چیلیک! پیلیک!
این صدای چیه؟
بازهم کرمیلو در سوراخ جان یواشکی خودش است. همان جا که یک طاقچه مخفی دارد.
صبح و شب، وقت و بی وقت، ظهر و عصر، با کرمیلا، بی کرمیلا، با کرمالو، بی کرمالو، گرسنه و سیر، خسته و سرحال، با اجازه، بی اجازه، کرمیلو همیشه در سوراخ جانِ یواشکی خودش سرگرم تیک تیک کردن است.
انگار تمام قول هایش را فراموش کرده است.