تاملاتی از روی صندلی چرخدار

آندره دبیوس (۱۹۹۹ - ۱۹۳۶ را یکی از بزرگترین نویسندگان آمریکایی داستان کوتاه و جستار در قرن بیستم می شناسند. نوشته های او را نمونه های ارزشمند نثر گزیده گو و روشنگر و موشکافانه درباره روح انسان برمی شمارند.
معمولاً دبیوس را با چخوف می سنجند و به چشم «نویسنده نویسندگان می بینند او برنده جایزۀ پی ای ان مالامود، جایزه ری برای داستان کوتاه ممتاز جایزهٔ جین استاین از آکادمی هنر و ادبیات آمریکا، نخستین دوره جایزه سالانه لارنس ال وینشپ از بوستون گلوب شده و فینالیست جایزه پولیتزر برای کتاب غیرداستانی بوده است. او همچنین عضو بنیادهای گوگنهایم و مک آرتور بوده است.
بیست و پنج جستار درخشان که در مجموعه تأملاتی از روی صندلی چرخ دار گرد آمده است گواهی بر آسیب پذیری بینش و ایمان راسخ نویسنده آن هستند دبیوس پس از تصادفی که سال ۱۹۸۶ برایش رخ داد ناامیدی را پشت سر گذاشت پذیرش را آموخت و دست آخر شادمانی را در جادویی فریضه ،مانند پیش پا افتاده ترین کارهای روزانه پیدا کرد خواه از رابطه با پدرش نوشته باشد یا از تعرض به خواهر ،دلبندش از ایمانش به آیین کاتولیک یا از خودکشی افسر دگرباش نیروی دریایی ستایش نویسندگان همکاری چون همینگوی و میلر یا حتی کار ساده ساندویچ درست کردن برای دخترانش دبیوس قلب مسائل را می شکافد.
اینجا با استادی ،زبردست آن هم در قله توانمندی اش روبه رو هستیم استادی که نوشته هایش با فیض و موهبت آکنده شده و درخشش معنوی بر آنها فروباریده است.