هرم مدرن ریکاوری

در دنیایی که ورزش امری بسیار مهم و ضروری تلقی می‌شود قطعا دیدگاه خوبی نسبت به بی‌تحرکی وجود نخواهد داشت و حتی گاها ممکن است ورزشکار بابت استراحت خود احساس گناه داشته باشد. از طرفی سازگاری‌های حاصل از تمرینات ورزشی بدون ریکاوری میسر نخواهد شد حال آن که سهم اعظم ریکاوری را استراحت غیرفعال فراهم می‌کند.

به همین جهت است که باید گفت بین بی‌تحرکی و ریکاوری مرز بسیار باریکی وجود دارد. در این راستا کسب دانش تجربی و بررسی پایش‌های مداوم از عملکرد به ورزشکار و مربی این امکان را خواهد داد که هم از تمرین و هم از ریکاوری استفاده بهینه‌ای برده و از افتادن در سراشیبی بی‌تحرکی و یا افتادن در سراشیبی بیش‌تمرینی جلوگیری به عمل آید.

در واقع مربی آگاه با توجه به شناخت از تاثیر ریکاوری در عملکرد، متغیرهای تمرینی مثل شدت و حجم را دستکاری کرده تا تمرین با توجه به توان ریکاوری ورزشکار تنظیم شود.