تأثیر زبان و ادبیات فارسی را به عنوان زبان ادبی در قلمرو آناتولی نمی توان نادیده گرفت. این تأثیر در نظیره ها ترجمه ها شرحها و حاشیه ها به وضوح دیده می شود. هر چند از طرف پژوهشگران این تأثیر تا حدی بررسی شده اما در مورد تأثیر پذیری اهل علم و ادب آناتولی از مهاجرت سرشناسان خراسانی و ماوراءالنهری هیچ پژوهش مستقلی صورت نگرفته است. از این رو این سؤال مطرح گردید که بازتاب شعرا علما و عرفای آسیای مرکزی در آناتولی به چه شکل صورت گرفته است. در قرون هفتم و دهم هجری مهاجرت از خراسان و ماوراءالنهر به آناتولی به طور فزایندهای ادامه یافته است در بین این قرون میان شهرهای علمی فرهنگی و ادبی چون هرات بخارا سمرقند استانبول بروسه و آماسیه تبادل اجتماعی فرهنگی و ادبی صورت می گرفت این مهاجرین نه تنها در به اسلام گرویدن مردم آناتولی نقش داشتند بلکه در گسترش علم ،فرهنگ ادب و تصوف آنجا نیز جایگاه مهمی داشتند. این نقش موجب شد که آناتولی شتاب در حوزه های علمی و فرهنگی رشد کند و در قرن دهم هجری سرای سلاطین عثمانی به بزرگترین مرکز و محفل شعرا تبدیل شود