متیو باد،با الهام از اومبر تو ماتورانا،نویسنده سرشناس دنیای سیرنتیکس،به این نتیجه رسیده است که یادگیری واقعی و ایجاد تغییر از طریق تغییر دادن ساختارها و بیولوژی ما امکان پذیر است و در این میان جای تعجب نیست که پند و اندرز خوب هرگز کافی نیست.
ماتورانا به این نتیجه رسیده است که ما کلام و زبان خود را هدایت نمی کنیم،بلکه این زبان است که ما را هدایت می کند.مانند اعمال دیگر، و مثلا حرکت کردن و ادراک،زبان ما از ساختار ما نشات می گیرد و به سهم خود ما را شکل می دهد.مت در کتابش خاطر نشان می سازد که انسانها می توانند زندانی زبان و کلام خود شوند .او برای راهنمایی بیشتری ما تمریناتی ارائه می دهد که راهگشا می شود تا از قید و بند نجات پیدا کنیم.
مشکل درمان بیماران برای رسیدن به یک زندگی سالم تر در این نیست که سالم شفاف و مشخص نیست.مشکل بر سر ترغیب کردن اشخاص است تا از این نظریه ها و دیدگاهها به خوبی استفاده کنند.واقعیتی است که فاصله انداختن میان مردم و عادتهای کهنه آنها دشوار است.