رودی به نام زمان

مزیت ندار بودن این است که می‌دانی چطور انتظار بکشی، بی‌درد انتظار بکشی. چون این انتظاری است بی‌امید. ماریانو بی‌شتاب رنج کشید. این موضوع را یادم داد:‌ راز این است که رنج را عقب بیندازی، آن را روی شعلهٔ خیلی کم بپزی تا در بی‌نهایت زمان حل و پراکنده شود. در رودی به نام زمان، داستان خانه با فریاد و نجوا و خنده حکایت می‌شود. میا کوتو در این کتاب خواننده را به جزیره‌ای می‌برد که گذشته و حال و آینده در آن دوشادوش یکدیگرند و مرده حضوری پرهیاهو دارد.