جهان مانند هتلی مجلل و پرازدحام است که هر لحظه میزبان میهمانان جدیدی است که میآیند و کولهباری از عشقهای نافرجام، ترسهای جانکاه، حسرتهای نفسگیر و گناهان نابخشودنی بههمراه دارند. چه تفاوتی است میان این جهان بزرگ و اتاق کوچکی در یک هتل که در و دیوار آن شاهد اسرار عجیب و سربهمهر یک زندگی پر پیچوخماند؟ همهٔ انسانها رهگذرانیاند که بار گناهان خود را بهدوش میکشند. درست مانند مسافران سوئیت کوچک یک هتل که با اتفاقات غیرمنتظرهای روبهرو میشوند. بهراستی کدام گناه نابخشودنیتر است؟ دروغ، عذاب دادن دیگران یا خیانت؟