جهت‌یابی اندیشه و عمل

رساله ی جهت یابی در اندیشه به چه معناست؟ در زمان حیات کانت چهار بار تجدید چاپ شد و در دوران خود بسیار تأثیرگذار بود. اما توجه به این رساله منحصر به دوران نگارش آن و مباحثات همه خدا انگاری باقی نماند و بسیاری از فیلسوفان معاصر نیز به آن توجه کردند. برای نمونه، ردپای رساله ی جهت یابی را در آثار مارتین هایدگر به روشنی می توان دنبال کرد. هایدگر در هستی و زمان در بحث مکانمندی دازاین به پروبلماتیک «جهت یابی» کانت اشاره می‌کند که بنیادش «در - جهان - هستن» است. او از مثال اتاق تاریک کانت استفاده می‌کند و با نقل عباراتی از رساله ی جهت یابی می‌کوشد توافقی میان سخن کانت و فلسفه ی خود برقرار کند. کانت «می‌خواهد نشان دهد که هر سمت یابی [جهت یابی] نیازمند اصلی ذهنی [سوبژکتیو] است. در اینجا ذهنی بر پیشین بودن دلالت دارد. با این حال پیشین بودن جهت یافتگی به راست و چپ در پیشین بودن ذهنی در -جهان- هستن بنیان دارد که هیچ نسبتی با تعینی از قبل محدود شده به سوژه ای بی جهان ندارد.