اندیشه جورجو آگامبن متکی بر تخصصی بیبدیل در عرصه سنتهای کلاسیک فلسفه و بلاغت، دستورشناسی عهد باستان متاخر، الاهیات مسیحی و فلسفه مدرن است. اخیرا آگامبن اندیشه خود را به سوی تاسیس امر اجتماعی و برخی نتایج اخلاقی - سیاسی انضمامی در مورد وضعیت جامعه امروز و جایگاه فرد در آن معطوف کرده است. او در «هومو ساکر» در نظر دارد تا مساله امکان ناب و بالقوگی و قدرت را با مساله اخلاق سیاسی و اجتماعی در بستری به هم متصل کند که در آن مساله مزبور بنیاد دینی و متافیزیکی و فرهنگی سابق خود را از دست داده است. او با تکیه بر تحلیل فوکو از زیست سیاست، به پژوهشی گسترده و عمیق و دقیق دست میزند در مورد حضور ضمنی یا نهفته تصور زیست سیاست در تاریخ نظریه سیاسی سنتی. طبق نظر او، از نخستین رساله های نظریه سیاسی، به خصوص در انگاره ارسطویی انسان به مثابه حیوان سیاسی، و در سراسر تاریخ اندیشه غربی در مورد حاکمیت، نوعی انگاره حاکمیت در مقام قدرت مشرف بر «حیات» مندرج است. دلیل پنهان ماندن این انگاره این است که امر مقدس و تصور تقدس از تصور حاکمیت تفکیک ناپذیر شده است.